10 feb “Puck is een meisje met Downsyndroom en zit met veel plezier in groep 7 van openbare basisschool De Uilenbrink”
Puck is 11 jaar en zit in groep 7 van openbare basisschool De Uilenbrink in Veghel. Ze heeft Downsyndroom en hoewel het niet vanzelfsprekend is, gaat ze naar een reguliere basisschool. Puck vond succesvol haar eigen weg op De Uilenbrink. Dat succes is te danken aan de betrokkenheid van school, haar vaste begeleider en haar ouders. “Laatst zat Puck met haar zussen op de achterbank van de auto. Een van haar zussen vroeg: ‘Wie vindt het leuk om naar school te gaan?’. Puck stak heel enthousiast haar vinger in de lucht en riep: ‘Ik!’” In dit korte moment waarover vader Frank Spliet vertelt, is direct duidelijk hoe graag Puck naar school gaat.
Renske de Bruijn is ondersteuningsspecialist bij samenwerkingsverband PO 30 06 en vertelt dat ze Puck al vanaf het begin begeleidt. “Ik begeleid Puck vanaf haar start in groep 1. Ze startte met een ontwikkelingsachterstand, was lastig verstaanbaar, was regelmatig ziek en ze heeft een visuele beperking. De Uilenbrink heeft haar met open armen ontvangen. Dankzij hun visie ‘Iedereen is welkom’ en met creatieve oplossingen zit ze inmiddels succesvol in groep 7.”
Wens voor een reguliere basisschool
Moeder Mindy Reijns herkent wat Renske zegt. “Puck ging als baby naar een regulier kinderdagverblijf. Wij hadden de wens haar ook naar een reguliere basisschool te laten gaan. We hebben altijd geloofd dat haar beperking geen belemmering hoeft te zijn. Ruim voor haar vierde verjaardag hadden we een gesprek op De Uilenbrink om te vragen of zij openstonden voor een kind met Downsyndroom. Het antwoord was duidelijk: Ja. Zo startte Puck als vierjarige in groep 1. Het eerste jaar ging ze nog niet alle uren naar school. Ze startte de dag op school en na een aantal uur bracht ik haar naar het kinderdagverblijf. Uiteindelijk heeft ze twee jaar in groep 1 gezeten. In het tweede jaar groep 1 had ze de energie om alle uren naar school te gaan.”
Renske knikt bevestigend. “In de kleuterperiode begeleidde ik haar intensief en lag de focus vooral op veiligheid. Hoewel ik haar nu minder intensief begeleid, voel ik nog wel een grote betrokkenheid. Het is zo mooi om te zien dat ze heeft leren lezen en meedoet met de groep die haar volledig heeft geaccepteerd. Elk half jaar bekijken we samen met school en de ouders hoe het gaat. We spreken verwachtingen en duidelijke doelen naar elkaar uit. Zonder valse beloftes.”
Zelfstandig werken
Intern begeleider Marian van Mierlo vertelt dat Puck een eigen leerlijn heeft. “In die leerlijn staan duidelijke doelen omschreven. Vanaf de kleuterperiode is zelfstandigheid een belangrijk doel geweest. Puck kan inmiddels heel zelfstandig werken. Ze heeft in groep 3 het lezen goed opgepakt en dat vergroot haar zelfstandigheid natuurlijk enorm. Groep 4 was een lastig jaar. Ze vond het vervelend om haar eigen werkjes te hebben en wilde het liefst met de groep meedoen. Dat lukte niet altijd omdat haar klasgenoten zich sneller ontwikkelden dan Puck. We hebben ons toen echt afgevraagd wat Puck nodig heeft en hoe wij dat kunnen organiseren binnen onze school. We hebben steeds naar mogelijkheden en kansen gekeken. Uiteindelijk stelden we een plan op waardoor ze sommige momenten met een ander leerjaar kan meedoen. Ze volgt bijvoorbeeld rekenen en spelling in een andere groep. Monique zorgt ervoor dat Puck blijft aangehaakt bij haar eigen groep en aan haar eigen doelen en leerlijn werkt.”
Monique Robben begeleidt Puck vanaf groep 1. “Puck heeft een takenkaart waarop staat aangegeven wat ze elke schooldag gaat doen. Ook heeft ze een ladekast met haar eigen werkjes. Op een gegeven moment voelde het voor Puck inderdaad alsof ze niet genoeg kon meedoen met de groep. Op haar takenkaart hebben we toen alle dingen die ze met haar eigen groep meedoet groen gekleurd. Nu ziet Puck een takenkaart die overwegend groen is en dat helpt.”
Monique is elke ochtend op school voor Puck en andere kinderen. “Ik zorg voor de instructies voor Puck en help haar zelfstandig te werken. Puck vindt het bijvoorbeeld leuk als we samen een boek lezen. Maar eigenlijk heeft ze mij daar niet meer bij nodig want Puck kan heel goed zelf lezen. Daarnaast zie ik mezelf als bruggenbouwer en sparringpartner voor school en de ouders. Vaak moet ik snel schakelen. Ik overleg veel met de groepsleerkracht. Wat gaat de klas doen en hoe kan Puck meedoen. Vanaf het begin zijn we veel handelend en betekenisvol bezig geweest omdat dat past bij de leerstijl van Puck. Daarom was het ook zo fijn dat ik Jorine van de topklas ontmoette.”
Waardering in de topklas
Jorine van Marrewijk is leerkracht van de topklas. In de topklas krijgen kinderen op een andere manier lesstof aangeboden en leren ze door te doen. “Ik ontmoette Puck doordat Monique dicht bij ons klaslokaal zat te werken met haar. Al snel ontdekten we dat Puck best mee kon als wij in de schooltuin gingen werken. Dat doet ze graag. Stap voor stap is ze meer gaan meedoen met onze lessen. Sinds drie jaar is ze volwaardig lid van de topklas. Ik werk op een andere manier met de kinderen en dat pakt voor Puck heel goed uit. Ze voelt waardering, heeft haar eigen werkjas en doet met alles mee. Wat ik ook mooi vind, is dat de andere kinderen leren omgaan met iemand die anders is dan zij. Dat geeft mijn lessen meer diepgang.”
Frank vertelt dat kinderen op een leuke manier met Puck omgaan. “En door de topklas leert Puck nog meer kinderen kennen. Haar klasgenoten kent ze al jaren en met hen heeft ze een goede band opgebouwd. Die band bouwt ze nu ook op met kinderen uit de topklas.” Monique herkent dit. “Puck brengt met haar puurheid en onbevangenheid bijzondere kwaliteiten mee. Ik vind het heel mooi om te zien hoe andere kinderen daarmee omgaan. En hoe zij daarin dingen van Puck leren. Tegelijkertijd maakt het haar ook kwetsbaar. En hebben wij soms de neiging haar te veel te willen beschermen. Maar Puck moet met teleurstellingen leren omgaan en af en toe haar neus stoten.”
Mindy is het met Monique eens. “Normaal waar het kan, bijzonder als het moet. Dat vind ik een passende uitspraak. Puck is hier echt op haar plek. Ze komt enthousiast op school en gaat blij naar huis.” Na deze mooie woorden vertelt Renske dat ze trots is op het verhaal van Puck. “Ik gun ieder kind wat Puck hier op school heeft. Ze hoort erbij, in haar eigen, vertrouwde wijk.”
